گلایه برخی شهروندان از نبود سایبان و صندلی در ایستگاه‌های اتوبوس | بیش از نیمی از ایستگاه‌های اتوبوس مشهد سایبان ندارد
آسیب‌ها و مشکلات مرتبط با نبود سایبان و صندلی در ایستگاه‌های اتوبوس شهری مشهد به یک چالش تبدیل شده است، همین موضوع نقش تأثیرگذاری به حجم و تعداد پیام‌های مردمی برای صفحه صدای مردم دارد.
به گزارش شهرآرانیوز «اغلب ایستگاه‌های اتوبوس در خیابان شهید آوینی صندلی و سایبان ندارد و ایستادن در این ایستگاه‌ها برای خانواده‌هایی که همراهشان کودک دارند، بسیار سخت است. مگر هزینه نصب صندلی و سایبان چقدر است که از شهروندان حاشیه شهر دریغ می‌شود؟» «ایستگاه اتوبوس در انتهای خیابان شاهد مقابل آپارتمان‌های لاله بدون نیمکت است. لطفا پیگیری کنید.»
این عبارات نمونه‌ای از پیامک‌های شهروندان است. ایستگاه‌های اتوبوسی که کل ایستگاه فقط به یک تابلو خلاصه شده است یا ایستگاههایی که صندلی دارد، اما از داشتن سایبان محروم است. این نبود‌ها و کمبود‌ها در زمان‌هایی که هوا گرمِ گرم یا سردِ سرد است، گذر زمان و انتظار برای رسیدن اتوبوس را چندبرابر می‌کند.
آسیب‌ها و مشکلات مرتبط با نبود سایبان و صندلی در ایستگاه‌های اتوبوس شهری مشهد به یک چالش تبدیل شده است، همین موضوع نقش تأثیرگذاری به حجم و تعداد پیام‌های مردمی برای صفحه صدای مردم دارد. با نگاهی گذرا به پیام‌های ارسالی می‌توان این پیام‌ها را در دو محور نبود سایبان و نبود صندلی دسته بندی کرد. شهروندان درخواست دارند تا ایستگاه‌ها به سایبان تجهیز شده و صندلی‌های راحتی برای انتظار فراهم شود.
این گزارش روایتگر یک بازدید میدانی از وضعیت ایستگاه‌های اتوبوس مشهد و گلایه‌های ریزو درشت شهروندان برای این موضوع است.
حس ناامنی
انتهای خیابان شهید آوینی مقصد ابتدایی ماست. ایستگاه اتوبوس فقط صندلی دارد و چند شهروند زیر نور آفتاب منتظر رسیدن اتوبوس هستند. تا رسیدن اتوبوس فرصت برای گپ وگفت با شهروندان داخل ایستگاه فراهم است. یکی از شهروندان منتظر در ایستگاه اتوبوس چالش ایستگاه را به نبود سایبان ارتباط می‌دهد.
او می‌گوید: خود شما می‌بینید که این ایستگاه هیچ سایبانی ندارد. هنگامی که برای اتوبوس منتظر هستیم، احساس ناامنی می‌کنیم. نمی‌دانم چگونه است، اما ازاینکه سقفی روی سرمان نیست حس می‌کنم هر آن امکان دارد اتفاقی بیفتد. یک مشکل دیگر سرما و گرمای هواست. در این شرایط در امان نیستیم. بار‌ها شکایت کرده ایم، اما تاکنون چیزی تغییر نکرده است. امیدوارم با انعکاس در روزنامه، مسئولان اهمیت بیشتری به این موضوع بدهند و وضعیت بهتری برای ما ایجاد شود.
نه سایبان و نه صندلی
بولوار رحمانیه مقصد بعدی است. چند شهروند در این ایستگاه منتظر اتوبوس هستند. در همین حال که اتوبوس مدنظر او در حال نزدیک شدن به ایستگاه است در چند جمله خلاصه مشکلات این ایستگاه را مطرح می‌کند: اینجا فقط تابلو ایستگاه دارد و بس.
شهروند دیگری که در همان ایستگاه منتظر آمدن اتوبوس است این طور از مشکلات می‌گوید: مشکل اصلی ایستگاه‌های اتوبوس ما این است که هیچ سایبان یا صندلی مناسبی برای انتظار ندارید. اگر باران یا برفی ببارد، به مشکل برمی خوریم. برای من اهمیت دارد که ایستگاه‌ها با سایبان تجهیز شوند. اگر شما در این محله دور بزنید متوجه خواهید شد که بیشتر ایستگاه‌های اتوبوس این محله نقص دارند. تعدادی از ایستگاه‌ها سایبان و تعدادی صندلی مناسب برای انتظار ندارند.
مقصد بعدی بولوار ۲۲ بهمن است. در این محدوده نیز چند ایستگاه بدون سایبان و صندلی وجود دارد. یک خانم در ایستگاه با فرزند کوچکی ایستاده است. او در مورد مشکلات این ایستگاه اتوبوس توضیح می‌دهد: گاهی بچه همراه من است و بدون سایبان، سخت است. از همه مهم‌تر موضوع صندلی است گاهی اتوبوس یک ربع زمان می‌برد که به ایستگاه برسد با این شرایط وقتی صندلی نباشد باید تمام این مدت ایستاده باشی. حال اگر بچه‌ای همراه باشد و اتوبوسی که می‌آید نیز شلوغ باشد یعنی بد از بدتر. یعنی حداقل یک ساعت یا بیشتر ایستاده بودن.
او در ادامه این طور بیان می‌کند: چندبار به سامانه ۱۳۷ اطلاع داده ایم، ولی تا امروز هیچ تغییری رخ نداده است. امیدوارم مسئولان به این موضوع جدی‌تر نگاه کنند و برای بهبود اوضاع در ایستگاه‌ها اقدامات لازم را انجام دهند.
نصب و احداث بیش از ۴۳۰ دستگاه سایبان و نیمکت در سال آینده
اما برای پیگیری مطالبات مردمی، موضوع را با معاون فنی و عمران سازمان اتوبوس رانی شهرداری مشهد در میان می‌گذاریم. مرتضی هدشی در مورد تعداد ایستگاه‌های اتوبوسی که سایبان و صندلی ندارند، این طور توضیح می‌دهد: از کل ۳ هزارو ۶۶۴ ایستگاه در شهر، هزارو ۵۷۰ ایستگاه سایبان دارد و ۲ هزارو ۹۴ ایستگاه سایبان ندارد. معاون فنی و عمران سازمان اتوبوس رانی شهرداری مشهد می‌افزاید: برخی از ایستگاه‌ها دارای نیمکت است که شهرداری نصب کرده است؛ بنابراین تعداد ایستگاه‌های دارای نیمکت، بدون آمار دقیق است.
هدشی با بیان اینکه از ابتدای سال برای ۲۵ ایستگاه نیمکت نصب شده است، می‌گوید: همچنین برای یک ایستگاه BRT خط ۳ – ابتدای خیابان توحید چهار عدد سایبان نصب شده است. برای سال ۱۴۰۲، برآوردی که درباره احداث سایبان داشتیم، تعداد ۳۰ دستگاه بود. برای احداث نیمکت نیز تا پایان سال ۳۰۰ عدد پیش بینی شده بود. معاون فنی و عمران سازمان اتوبوس انی شهرداری مشهد ادامه می‌دهد: در سال ۱۴۰۳، برآورد احداث ۳۰ دستگاه سایبان و احداث ۴۰۰ عدد نیمکت پیش بینی شده است.
رفع بسیاری از معارض‌ها شدنی است
هدشی در مورد دلیل احداث نشدن صندلی و سایبان در این ایستگاه‌ها این طور توضیح می‌دهد: این موضوع به چند عامل از جمله نداشتن بودجه و ردیف اعتباری در سال‌های گذشته، ممانعت کسبه و واحد‌های مسکونی جنب ایستگاه، قرار داشتن ایستگاه در ورودی پارکینگ منازل و واحد‌های تجاری، عرض نامناسب پیاده رو برای نصب نیمکت یا سایبان، وجود معارضات فضای سبز در محل ایستگاه (درخت – ترون – یوکا و ...) و تراکنش پایین مسافری در ایستگاه‌ها مرتبط است.
او درباره راهکار‌ها برای رفع معارض در این ایستگاه‌ها نیز می‌گوید: با همکاری معاونت‌های اجرایی مناطق شهرداری، پلیس ساختمان و همکاری سایر دستگاه‌های نظارتی و اداره کل خدمات شهری و فضای سبز بسیاری از معارض‌ها قابل برطرف شدن است.
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط شهرآرانیوز در سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی توهین و افترا باشد منتشر نخواهد شد.
